Znieczulica społeczna, promowanie adopcji wyrzuconych psów i „Grawitacja” w formie skondensowanej

„Miłość, śmierć i roboty” kontra Zgrzytanie Zębów, starcie drugie

Nareszcie! Może nie wyczekiwany, ale powrót netfliksowej dawki sci-fi. Tak jak w

pierwszym poście z tej serii obiecałam, dzisiaj zrecenzuję odcinki „Świadek”, „Wysypisko” i

„Pomocna dłoń”. Nawet się stęskniłam za pisaniem takich szybkich notek, wiecie?

Na pierwszy rzut „Świadek”. Fani „Incepcji”, i zagadkowych morderstw, to odcinek dla

was. Widz obserwuję prostytutkę, będącą jedynym świadkiem morderstwa. Jeszcze bardziej

stresujący jest fakt, że morderca goni główną bohaterkę. Efekty wizualne oscylują między

hiperrealizmem a komiksową karykaturą, zwłaszcza w dynamicznych momentach.

Świnka przyznaje kolby kukurydzy:

Fabuła: 🌽🌽🌽🌽🌽/7

Projekt postaci: 🌽🌽🌽🌽/7

Muzyka: 🌽🌽🌽🌽🌽/7

Zdjęcia: 🌽🌽🌽🌽🌽🌽🌽/7

Własne odczucia: 🌽🌽🌽🌽🌽🌽/7

RAZEM: 5,4/7

„Wysypisko” jest komedią dla ludzi o specyficznym poczuciu humoru. Historia o

znajdowaniu przyjaciół w najdziwniejszych miejscach. Karykatura zdziadziałego faceta

opowiadającego historię swojego życia każdej, napotkanej osobie. Nawet komornikowi, który

musi go wyeksmitować. Wizualnie odcinek jest równie karykaturalny co fabuła.

Świnka przyznaje kolby kukurydzy:

Fabuła: 🌽🌽🌽🌽/7

Projekt postaci: 🌽🌽🌽🌽/7

Muzyka: 🌽🌽🌽/7

Zdjęcia: 🌽🌽🌽🌽🌽/7

Własne odczucia: 🌽🌽🌽🌽/7

RAZEM: 5/7

„Pomocna dłoń” świetnie się sprawdza jako krótki horror psychologiczny. Samotna

astronautka, bez kontaktu z dowództwem, zostaje zmuszona do skrajnych posunięć.

Hiperrealizm obrazu zostaje podkreślony przez świetną grę aktorską Elly Condron. Świetnym

posunięciem ze strony reżysera było wprowadzenie wyciszenia w najbardziej dramatycznym,

i drastycznym, momencie.

Świnka przyznaje kolby kukurydzy:

Fabuła: 🌽🌽🌽🌽🌽🌽/7

Projekt postaci: 🌽🌽🌽🌽🌽/7

Muzyka: 🌽🌽🌽🌽🌽/7

Zdjęcia: 🌽🌽🌽🌽🌽🌽/7

Własne odczucia: 🌽🌽🌽🌽🌽🌽🌽/7

RAZEM: 5,8/7

To wszystko, moje robaczki. Mam nadzieję, że tym razem moje „niedługo” nie zajmie mi

czterech miesięcy. Może jakieś dwa. Nieważne. W kolejnej recenzji opiszę „Szczęśliwą 13”,

„Mechy” i „Rybią noc”.